Βουνό ή θάλασσα; Ή μήπως και τα δύο;

True story: Ίσως να είσαι κι εσύ ένας από αυτούς που βιώνουν την εργασιακή τρέλα εδώ και καιρό και έχεις ήδη αρχίσει να πιστεύεις ότι κάτι δεν κάνεις σωστά. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο! 

Μπορεί ακόμα να νιώθεις ότι δεν έχεις επιλογές ή χρόνο για να κάνεις αυτά που θα ήθελες. Ή μήπως όταν έχουμε χρόνο κάνουμε πάντα τα ίδια πράγματα;

Ίσως έχει έρθει η ώρα να αλλάξεις πορεία. Στο τέρμα της οδού Γεννηματά στην Άνω Γλυφάδα ξεκινά μία διαδρομή στον Υμηττό με πολλούς προορισμούς ανάλογα με τις αντοχές σου, όμως πάντα με θέα τη θάλασσα!

Κάπως έτσι ξεκινάμε...

Στην αρχή της διαδρομής θα δεις αυτό το μικρό δρομάκι στο οποίο αν πας απόγευμα θα βρεις αρκετό κόσμο, με σκυλιά, παιδιά κτλ.  Εκεί που τελειώνει, ξεκινάει μία μεγάλη ανηφόρα η οποία είναι πολύ πιθανόν να σε αποθαρρύνει όμως όπως όλα τα καλά σε αυτή τη ζωή θα σε ανταμείψει αργότερα όταν στρίβοντας δεξιά θα δεις αυτό...

Αν συνεχίσεις για 1,5 - 2 ώρες περίπου (ανάλογα με το ρυθμό) θα βγεις στο γνωστό Πανόραμα Βούλας όμως μέσα από μία διαδρομή που θα σε κάνει να σκεφτείς αλλιώς. Μέχρι εκείνο το σημείο μπορείς να πας και με ποδήλατο. Σε αυτή την περίπτωση, στο τέλος της διαδρομής και αν θες να το πας ένα βήμα παραπέρα, μπορείς να πας και για μπάνιο στη Βουλιαγμένη ή το Καβούρι, μία κατηφόρα είναι! Για το γυρισμό να λάβεις τα μέτρα σου!

Για τους πιο αθλητικούς τύπους υπάρχει μία μεγαλύτερη διαδρομή η οποία οδηγεί περιμετρικά στη πίσω πλευρά του βουνού όπου το σκηνικό είναι λίγο διαφορετικό και με περισσότερο πράσινο, δηλαδή κάπως έτσι..

Ωστόσο, αν διαλέξεις αυτή τη διαδρομή θα πρέπει να προετοιμαστείς κάπως γιατί θα διαρκέσει περισσότερο από 3 ώρες (μέχρι κάποιο σημείο). Δεν είναι τόσο φοβερό όσο ακούγεται, αρκεί να υπάρχει καλή παρέα. Μια καλή ιδέα είναι να πάρεις ένα μικρό σακιδιάκι, με φρούτα, νερό, μπισκότα και ότι άλλο μπορεί να θελήσεις. Μην το παρακάνεις όμως γιατί υπάρχει σοβαρή περίπτωση να κολλήσουμε στην επιστροφή...

Και κάτι πιo mainstream όταν ο χρόνος είναι περιορισμένος:

Με ξεκίνημα πάλι την Άνω Γλυφάδα υπάρχει 20λεπτη διαδρομή (μόνο να πας και πάντα ανάλογα με το ρυθμό) μέχρι τον Προφήτη Ηλία όπου η θέα είναι εξαιρετική. Να σε ενημερώσω ότι ανεβαίνουν και γιαγιάδες στη γιορτή του Προφήτη Ηλία οπότε δεν υπάρχει δικαιολογία εδώ να ξέρεις!

Το θετικό σε αυτές τις διαδρομές είναι ότι βρίσκονται πολύ κοντά στο δρόμο και το ξεκίνημα είναι απλή υπόθεση, όμως όσο προχωρούν γίνονται πιο απόμερες γι' αυτό καλό είναι να έχουμε πάντα παρέα.

Το σίγουρο είναι ότι στο τέλος όποιας διαδρομής κι αν ακολουθήσεις θα είσαι κουρασμένη/ος όμως σίγουρα θα βλέπεις να πράγματα πιο θετικά. Την επόμενη φορά λοιπόν που θα σκεφτείς να πας στο Balux για καφέ ξανασκέψου το, υπάρχουν και καλύτερα πράγματα που μπορείς να κάνεις στη Γλυφάδα. 

Φυσικά ο καφές στην «Αθηναϊκή Ριβιέρα» είναι μία άλλη υπόθεση, κάτι έχω σκεφτεί...θα σου πω στο επόμενο post. 
Πιο κοντά στη θάλασσα!

PS: Αν σου άρεσε η ιδέα και θες να βάλεις λίγη περιπέτεια στη ζωή σου, μπορείς να βρεις κι άλλες διαδρομές που σε ενδιαφέρουν. Αν δεν το γνωρίζεις, υπάρχει το wikiloc όπου μπορείς να βρεις σχεδόν τα πάντα, δες ένα παράδειγμα για τις παραπάνω διαδρομές εδώ.

Epic -Food- Fails στην πόλη.

Για όσους με ξέρουν καλά…άλλο τρώω και άλλο δείχνω.

Πραγματικά αγαπώ πάραααα πολύ το καλό φαΐ.

Οι κόρες μου διαστέλλονται στο άκουσμα ακόμα μιας λιχουδιάς και φυσικά κάνω τα πάντα και πάω όπου και αν είναι για να την δοκιμάσω.

Ποτέ δεν θα πω όχι αν μου πεις  να πάμε για φαγητό.

Ποτέ δε θα ξεχάσεις την αντίδρασή μου μόλις δοκιμάζω κάτι πεντανόστιμο.

Και ποτέ δεν ξεχνώ τα μεγαλύτερα fails πιάτων.  

Σαν γαστρονομική απιστία  ένα πράμα. 

Και τα νεύρα μου καθόλου καλά μετά…

Με αυτό θα ασχοληθούμε λοιπόν φίλοι μου:
Τα μεγαλύτερα γαστρονομικά fails στην πόλη μας που δε θα ξεχάσουμε ποτέ.

 Ξεκινάω με τα δικά μου και αναμένω τα δικά σας.

Νο1  Μοσχαρίσια Μπριζόλα στην ταβέρνα ο Δρίτσας  (Χαλάνδρι)

Πιο σόλα και χτεσινή πεθαίνεις.  Ίσως ήταν μια κακή μέρα για το κατά άλλους

 « κλασική αξία»  ταβερνάκι.

Νο2  Σαρακοστιανή μπαγκέτα από τα Goodys.

Καλά δυσκολεύομαι και να το περιγράψω.

Ξεπήδαγαν από το ψωμάκι χταπόδια και καλαμάρια σαν να τα χαν αγοράσει από τα jumbo.

Παραδέχομαι βέβαια ότι πήγαινα γυρεύοντας με σαρακοστιανή μπαγκέτα…από τα Goodys!!

Νο3

Πίτσα Zante (Αγία Παρασκευή).

Βρέθηκα στο μαγαζί τελείως τυχαία και από τελείως  λάθος οδηγίες κάποιου γνωστού  και νόμιζα ότι θα φάω την πιο νόστιμη πίτσα ever.

Μόνο έτσι δεν ήταν για να φτάσαμε  ως εδώ..

Νο4 Μακαρόνια με κιμά από τον Κίτσουλα στο Χαλάνδρι.

Ξέρω ,ξέρω  πολλοί θα πέσετε να με φάτε για ένα από τα πιο αγαπημένα ταβερνάκια με τεράστια ιστορία.

Κλασικό στέκι των γιάπηδων της περιοχής.

Αλλά πραγματικά μη μου φέρνεις μετά από εκατοντάδες ώρες δουλειάς μακαρόνια με κιμά κρύα και παραβρασμένα.

ΜΑΚΑΡΟΝΙΑ ΜΕ ΚΙΜΑ= ΥΠΕΡΤΑΤΗ ΑΞΙΑ

Ευτυχώς τα fail ήταν τόσο λίγα σε σχέση με τα αγαπημένα μου μέρη για φαγητό στην γειτονιά μου (αναμένετε νεό post για αυτά).

Feel free να μοιραστείτε τα δικά σας.

Γιατί οι μέρες στην πόλη μας πρέπει να κυλούν ωραία. Σωστά;

Τρέξε - τρέξε μικρούλη

 

Τρέχεις για τη δουλειά, τρέχεις για το σπίτι, τρέχεις για τους φίλους σου. Μήπως να τρέξεις και για εσένα; Χμμ... σκέψου το! Μάλλον είναι μια καλή ιδέα. Όχι για να είσαι το_κάτι_άλλο_στην_παραλία, αλλά για πιο σημαντικούς λόγους. Όπως είναι η υγεία σου, ας πούμε. Ειδικά αν μένεις Παπάγου ή Χολαργό έχεις και μερικούς επιπλέον λόγους για να ξεκινήσεις το τρέξιμο.

Λόγος Νο1: Το Άλσος  του Παπάγου.

Θέλεις στίβο με ταρτάν; Θέλεις να τρέχεις «χύμα» μέσα στο Πάρκο; Τρέξε όπου και όπως θέλεις εσύ. Αφού μπορείς. Ανάμεσα στα πεύκα, μακριά από τον θόρυβο των δρόμων. Παρέα με το σκυλάκι σου ή και με το παιδάκι σου. Ακόμα καλύτερα, τρέξε μόνος σου. Εσύ και οι σκέψεις σου. Αν και το πιο πιθανό είναι να συναντήσεις κάποιον γνωστό σου.

Λόγος Νο2: Εκεί ψηλά στον Υμηττό.

Εκεί που τα πνευμόνια σου θα κάνουν party εισπνοών και τα μάτια σου θα βουρκώσουν από τη θέα της πόλης.  Ακόμα και αν δεν είσαι «του τρεξίματος», δες το σαν μια βόλτα με δωρεάν θέα, που κόβει την ανάσα –μετά πάρε τις βαθιές εισπνοές που λέγαμε.

Εγκεφαλικό θα πάθω με εσένανε..(Μια φράση που έχουν ξεχάσει παντελώς οι Μελισσιώτες- Βριλησσιώτες - Χαλανδριώτες)

Και τώρα που έμαθες την περιοχή μου. Ωχού… Μελίσσια είπαμε! Κάτσε να σου πω μια ιστορία. Ή μάλλον μην κάθεσαι καθόλου, τόσα σουβλάκια έχεις φάει, καλοκαίρι έρχεται.. τόσα posts στο Facebook.. πώς να χάσετε λίπος απ’ την κοιλιά. Κοιλιά πλάκα σε 4 μερές. Φάτε και χάστε πόντους απ’ την κοιλιά. Όλα τα διάβασες κι όμως τίποτα! Εμ ήταν γιατί δεν είχες διαβάσει εμένα. Τώρα θα τα έχεις όλα στο τσεπάκι σου. Όχι την κοιλιά σου, σ’ αυτό δε μπορώ να κάνω τίποτα. Τα υπόλοιπα όμως είμαι εδώ για σένα!

Ήταν πριν μερικά χρόνια, που έδινα πανελλήνιες. Κλεισμένη όλη μέρα να διαβάζω.. Απαιτητικές οι Πανελλήνιες βλέπεις. Είχα όμως τεράστια όρεξη να πάω για ένα περίπατο. 

Ωραία βραδιά ήταν θυμάμαι.. Αλλά και ωραία να μην ήτανε με τόση κλεισούρα το έξω μου φαινόταν νησιά Barbados. 

Και τι έχει να ζηλέψει το Αττικό Πάρκο Βριλησσίων – Χαλανδρίου από τα νησιά αυτά..; Τίποτα σε πληροφορώ. Πάω στο μπαμπά μου του λέω, θέλω να πάω μια βόλτα, πάμε; Απάντηση μπαμπά: Έχεις τελειώσει την ύλη σου? Απάντηση Μαμάς (που άκουγε από την κουζίνα): Ζακέτα να πάρεις!

Αφού το λήξαμε στο ναι έχω τελειώσει την ύλη τέταρτη φορά και στο έχει 30 βαθμούς τι να την κάνω τη ζακέτα, φύγαμε για τη Μπαϊμπάς..Έτσι μου την είπε ο μπαμπάς μου έτσι σου τη λέω!

Να 'μαστε..

Τι απορείς;; Επειδή βλέπεις την Αττική Οδό. Ναι εκεί είναι. Πάνω από την Αττική Οδό. Δε σε ελκύει το μέρος;; Για δες και εδώ:

Αυτό κρύβεται πάνω από την Αττική Οδό.. Mε πάρκα στο ενδιάμεσο κάπως έτσι:

Δε σου θυμίζουν τίποτα εε?? Εεε είναι που έχουν κάτι από τη λέξη γυμναστήριο, που έχεις ξεχάσει.. Και ειδικές θέσεις για ποδήλατα! Ολλάνδία γίναμε λέμε:

Και ωραία άποψη βραδινής ρομαντικής βόλτας..

Πάλι τα παγωτά κοιτάς.. Πφφφ Τι θα κάνω με εσένα;;

Λοιπόν δε θα το πιστέψεις, εκτός από εμένα, τη λύση στο τσεπάκι τους για βραδινή βόλτα την είχαν κι άλλοι.. Όχι, όχι δεν κατάλαβες.. ΠΟΛΛΟΙ ΑΛΛΟΙ, καθώς ήταν ασφυκτικά γεμάτο, από ανθρώπους που έτρεχαν, περπατούσαν, έκαναν γυμναστική στα πάρκα, έβγαζαν βόλτα τα κατοικίδια τους, χάζευαν , έτρωγαν παγωτό στα παγκάκια.. Και άλλους που ονειρεύονταν τη φοιτητική ζωή τους και γενικά έκαναν όνειρα για το μέλλον τους, πως θα είναι, που θα είναι.. Τι ακριβώς θα ήθελαν και άλλα τέτοια, που τώρα μοιάζουν πολύ συγκινητικά! Και εκεί λοιπόν που με φαντάζομαι με τηβέννους στην καλύτερη Σχολή να διαπρέπω και να ανακαλύπτω νέες μεθόδους μάρκετινγκ.. μου ‘ρχεται μια ερώτηση.. 

Είναι που είμαι και περίεργη βλέπεις: Βρε μπαμπά τι είναι η Μπαϊμπας;

Απάντηση: Η λεωφόρος που είμαστε παιδί μου!

Εγώ με τρελή απορία vol2: Αααα και γιατί λέγεται έτσι;

Μπαμπάς: Bypass παιδί μου, Bypass, η εγχείρηση καρδιάς..

Εγώ με ξεκάθαρα σχηματισμένο ερωτηματικό στο κεφάλι μου: Ε;; Και γιατί λέγεται έτσι;

Αποστομωτικός Μπαμπάς: Γιατί έρχονται εδώ και περπατάνε όσοι έχουν προβλήματα με την καρδιά τους και τους έχει πει ο γιατρός να περπατάνε, για να γλυτώσουν το Bypass..

Όλα αυτά σε μια εποχή που ακόμα το well-being δεν ήταν μόδα (δε σου λέω σε πόσο καιρό πριν αναφέρομαι).. Φαντάσου τι γίνεται τώρα.. Εμ είδες πόσο μπροστά είναι τα Βόρεια.. Αντε βρε θα γνωρίσεις και κόσμο, που σίγουρα θα γλυτώσει το bypass. Εγώ για σένα δουλεύω! Ακόμα να πάρεις παρέα και να έρθεις..; Εμένα θα με βρεις εκεί στα παγκάκια να τρώω παγωτό! Σε περιμένω και δεν είναι να περιμένω εκτός από περίεργη, είμαι και ανυπόμονη.. Γλυκιά σα μέλι όμως, γιατί είμαι και απ’ τα Μελίσσια!

Η πέρλα

Το πολύ το μουντιάλ, το βαριέται κι ο φαγάς!

Και ναι δυστυχώς, το μουντιάλ τελείωσε. Για εσάς τους άνδρες.

Έκλαψες, είδες επαναλήψεις, το πέναλτι του Γκέκα, το κλάμα Βραζιλιάνων, τις τούμπες, τα δαγκώματα, πέναλτι πέναλτι και ξανά πέναλτι. Σε έφαγε και η πίκρα που κέρδισε η - κατά τ’ άλλα - φίλη μας Γερμανία. Τι σου έμεινε όμως;

Ναι φίλε μου, σου έμεινε η πίτσα και τα σουβλάκια που έχεις φάει για κάθε ένα πέναλντι που έβλεπες! Μην κοιτάς με απορία. Την κοιλιά σου να κοιτάς. Ούτε να μετράς τα πέναλτι, μπας και βρεις το λογαριασμό από τα σουβλάκια. Δε μετρώνται, είναι άπειρα!

Δε βαρέθηκες τα μισοζεσταμένα από το πήγαινελα σουβλάκια και τη φάτσα του Τάκη του ντελιβερά; Που υποστήριζε και Γερμανία.

Στην τελική πρέπει να βγάλεις μια βόλτα το κορίτσι σου, ή μάλλον να σε βγάλει αυτή αφού έχεις ριζώσει στο σπίτι τόσες μέρες. Όμως δε μπορείς να αποχωριστείς και τους φίλους σου.

Τόσες μέρες μαζί κλάψατε, συζητήσατε, φωνάξατε, αναλύσατε το κάθε οφσαιντ και φάουλ, θυμηθήκατε όλα τα παλαιότερα μουντιάλ και βάλατε κάτω όλους τους αθλητικογράφους και αναλυτές αφού παίρνατε και τη σκυτάλη του προπονητή-διαιτητή και ό,τι ρόλος σας βρισκόταν.

Μπορείς να τα συνδυάσεις ΟΛΑ! Σε βλέπω χαμογέλασες ξαφνικά. Όπου και αν είσαι, παράτα τα όλα και έλα στα Βόρεια. Εκεί είναι  η λύση σου. Kozi’s λέγεται! Δεν είναι ποδοσφαιριστής μην ψάχνεις google αμέσως εσύ! Όνομα είναι. 

Ήταν το 2010 όταν η Νοτιοαφρικάνικη κουζίνα ήρθε στη ζωή μας και έφερε ότι σου λείπει εκτός από σουβλάκια και πίτσες..

Για δες!


Ένα burgerάκι πάει πάντα παρέα με άλλο ένα burgerακι, καθώς όπως βλέπεις έχει δύο μπιφτέκια. Ναι, ναι όλο δικό σου!

Ουγκ. Ό,τι βλέπεις, φάτο και θα ξεχάσεις το όνομά σου!

Κι ένα γλυκάκι για να κατέβει κάτω. Και θα ξεχάσεις και το επίθετο.

Τίποτα απ’ αυτά δε χωράει στο τσεπάκι σου. Όλα αυτά, σε ένα πολύ καθαρό περιβάλλον με τρομερά ευγενικούς ανθρώπους, που έχουν έρθει απ’ τα ξένα για να τρέχουν τα δικά σου σάλια. Σωστά κατάλαβες έχουν αυτή την καλοσύνη που βλέπεις στα μάτια των Ελλήνων που έχουν ξενιτευτεί και χαμογελούν συνέχεια.

Το μέρος που θα κάτσει ο ποπός σου με φίλους και γυναικόπαιδα. Δε στο δείχνω. Ξέρεις γιατί; Για να πας να το δεις μόνος σου.

Βασική παρατήρηση.. Όπως λέει και το site: Kozi’s does not take reservations the earlier the better, άρα αν είσαι τυχερός (όχι σαν την Εθνική μας) θα βρεις και να κάτσεις.

Τι περιμένεις; Μια είναι η περιοχή που θα σου προσφέρει αυτήν την εμπειρία, ΜΕΛΙΣΣΙΑ! Και πιο συγκεκριμένα Παναγή Τσαλδάρη 32-34.

Ακόμα αναρωτιέσαι που είναι τα Μελίσσια? Πφφφ έλα να δεις σου λέω, έχουμε και το καλύτερο κλίμα των Προαστίων της πόλης μας! That’s my home. Και εμείς στο σπίτι μας είμαστε φιλόξενοι, πώς να το κάνουμε..

Η Πέρλα